home chemistry ervaringen

Homechemistry experimenten die je thuis in coronatijd kunt doen.

Hier zijn 8 praktische home chemistry experimenten voor kinderen tijdens de schoolvakantie. Deze home chemistry experimenten zijn geweldig voor jong en oud. Dus waarom kiest u niet samen een home chemistry experiment om u en uw kinderen bij de wetenschap te betrekken en voor te bereiden op het komende jaar.

1. Homechemistry Kool chemie
2. Homechemistry Lolly fontein
3. Homechemistry Badbommen
4. Homechemistry Sorbet
5. Homechemistry Rubberen ei
6. Homechemistry Kristallen
7. Homechemistry Slijm
8. Homechemistry Snot

Homechemistry Kool chemie

Volg deze Home chemistry instructies om meer te weten te komen over zuren en basen met rode kool.

Veiligheid: deze activiteit vereist het gebruik van een mes, giftige chemicaliën en heet water. Vraag een volwassene om u te helpen. Volg altijd het veiligheidsadvies op de producten die u gebruikt.

Je zal nodig hebben:

• verse rode kool
• scherp mes
• snijplank
• warm kraanwater
• 7 doorzichtige plastic wegwerpbekers
• 7 plastic lepels
• grote plastic fles
• reeks huishoudelijke stoffen, waaronder:
◦ sterk zuur, b.v. toiletreiniger in poedervorm
◦ zuur, b.v. azijn, citroensap, witte wijn, limonade of citroenzuur
◦ zwak zuur, b.v. crème van tandsteen
◦ neutraal, bijv. zuiver water, shampoo of babyshampoo
◦ enigszins basaal, bijv. natriumbicarbonaat
◦ basis, bijv. magnesiummelk, soda of vloerreiniger
◦ sterk basisch, bijv. afwasmachine vloeistof of poeder

Wat te doen:

1. Snijd met een scherp mes en een snijplank drie of vier rode koolblaadjes fijn.
2. Doe de koolbladeren in de plastic fles, vul de fles voor de helft met heet water en schroef het deksel stevig vast.
3. Schud de fles een paar minuten totdat het water een dieppaarse kleur krijgt. Laat de oplossing afkoelen.
4. Zeef de oplossing en voeg voldoende water toe aan de oplossing om ongeveer 1 liter te maken.
5. Doe in elk van de bekers een kleine hoeveelheid van een van de bovenstaande huishoudelijke stoffen in de volgende volgorde: sterk zuur; zuur; licht zuur; neutrale; enigszins basic; basic en sterk basic.
6. Vul nu elk kopje voor de helft met het rode koolwater en roer de oplossing. Indien op volgorde gerangschikt, moeten de potten een spectrum aan kleuren vertonen van kersenrood (sterk zuur), rozerood (zuur), lila (licht zuur), paars (neutraal), blauw (licht basisch), groen (basisch) en geel (sterk basisch).
Wat is er gaande
De dingen die we eten en drinken zijn allemaal zuur, en de dingen die we gebruiken voor het schoonmaken zijn eenvoudig. Dit komt doordat basisstoffen onaangenaam smaken, maar een reinigingsmiddel moet meestal basisch zijn om vuil en vet te verwijderen.
Stoffen die zuur of basisch zijn, laten de ogen prikken, daarom wordt babyshampoo neutraal gemaakt.
Zuren
Zuren zijn een veel voorkomende groep chemische verbindingen, waarvan er vele van nature voorkomen. Zuren kunnen sterk of zwak zijn.
Citroenzuur, dat van nature voorkomt in citroenen, is een zwak zuur. Zoutzuur (gebruikt voor solderen) en zwavelzuur (batterijzuur) zijn zeer sterke zuren.

Basen

Basen (vaak alkaliën genoemd) zijn een andere groep chemische verbindingen die andere chemische eigenschappen hebben dan zuren. Wanneer basen en zuren bij elkaar worden opgeteld, neutraliseren ze elkaars eigenschappen.
We beschrijven of dingen zuur, basisch of neutraal zijn door een schaal te gebruiken die de pH-schaal wordt genoemd.

De pH-schaal loopt van nul tot 14. Een stof met een pH van:
• 0 is een zeer sterk zuur
• 3 – 5 is een zwak zuur
• 7 is neutraal
• 8 – 9 is een zwakke basis
• 13 – 14 is een zeer sterke basis.

Zuiver water heeft een pH van zeven en wordt als neutraal beschouwd.
Zuren en basen kunnen worden gedetecteerd door een groep chemische verbindingen die zuur-base-indicatoren worden genoemd. Een van de eerste bekende natuurlijk voorkomende indicatoren was een soort korstmos genaamd lakmoes. (Korstmossen zijn plantachtige gezwellen die vaak worden aangetroffen op rotsen en boomschors.) Lakmoes wordt rood in aanwezigheid van een zuur of blauw met een basis.
De meeste indicatoren die tegenwoordig worden gebruikt om zuren en basen te detecteren, zijn door de mens gemaakt. Veel plantenpigmenten, zoals de rode kool die je hebt gebruikt, bevatten echter chemicaliën die als zuur-base-indicatoren dienen.

Homechemistry Lolly fontein

Volg deze Homechemistry instructies om meer te weten te komen over koolstofdioxidegas
.
Verander een simpele fles frisdrank in een indrukwekkende fontein.
Leer meer over gassen door een frisdrankfontein te maken met lollies. Wat een leuke manier om meer over scheikunde te weten te komen!

Je zal nodig hebben
• Rol met lollies (lollies met muntsmaak werken goed)
• 2 liter fles frisdrank
• Stuk papier of een tube voor de lollies
• Buitenruimte

Wat te doen:

Doe deze activiteit in een buitenruimte.
1. Open de fles frisdrank en zet de fles op de grond zodat hij niet omvalt.
2. Rol het papier op tot een cilinder die net breed genoeg is om de lollies erdoorheen te laten glijden.
3. Leg je vinger over de onderkant van de rol en vraag je vriend om de lollies in de papieren buis te doen.
4. Houd de tube met lollies net boven het flesje en verwijder je vinger zodat alle lollies er recht in vallen. Je moet alle lollies tegelijk in het flesje laten vallen.
5. Zodra u dat heeft gedaan, gaat u zo snel mogelijk bij de fles vandaan.

Tips:

1. Dieet-frisdrank werkt net zo goed en is minder plakkerig om op te ruimen omdat het geen suiker bevat.
2. Oranje frisdrank werkt niet altijd. Solo ook niet, want het is licht op bruisend.
3. Experimenteer met verschillende soorten lollies – Kool Mints werden bij deze activiteit gebruikt. Probeer Mentos of andere met suiker omhulde lollies.
4. Experimenteer met de frisdrank op kamertemperatuur of uit de koelkast.

Wat is er gaande?

Frisdrank is bruisend omdat koolstofdioxidegas onder druk in de fles is geperst.
Totdat u de fles opent, blijft het gas meestal opgelost in de vloeistof en kan het niet uitzetten tot bellen, wat het gas zal doen als het niet onder druk staat.
Als je de fles schudt en vervolgens opent, ontsnapt het gas met een whoosh, waarbij je een deel van de frisdrank meeneemt. Door iets aan een frisdrank toe te voegen, kunnen er meer bubbels ontstaan en ontsnappen.
Probeer frisdrank met een lepel te roeren – het wordt minder bruisend.
De lollies zorgen zeer snel voor veel oppervlakte, wat betekent dat de gasbellen zeer snel in grote aantallen ontstaan.
U hebt niet-gladde oppervlakken nodig om het gas te laten vormen.
Zowel zand als suiker hebben hetzelfde effect als ze in frisdrank vallen.
Als je naar een glas frisdrank kijkt, zijn er normaal gesproken slechts een paar stromen bellen die van specifieke punten op het glas komen waar het oppervlak ongelijk is.
Soms zie je een stroom bellen uit het midden komen en als je goed kijkt zie je vaak een stukje stof met bellen uit het uiteinde komen.
De plaats waar de bellen beginnen te vormen, wordt het centrum van kiemvorming genoemd.
Terwijl de lolly oplost, vormt hij honderden nucleatiepunten, kleine putjes op het oppervlak van de lolly waar meer koolstofdioxidebelletjes kunnen ontstaan.
Wanneer al dit gas vrijkomt, stuwt het de hele inhoud van de fles omhoog, in een ongelooflijke frisdrankstoot.

Homechemistry Maak je eigen badbommen

Volg deze Homechemistry instructies om je eigen badbommen te maken en leer over wetenschap terwijl je plezier hebt in bad!

Je zal nodig hebben:

• kleurstof
• bloemblaadjes of body glitter
• zoete amandelolie
• geurende olie zoals lavendelolie
• 10 eetlepels natriumbicarbonaat
• 3 eetlepels citroenzuur
• 2 grote mengkommen
• 1 grote muffinbak
• 1 kleine glazen pot
• rubberen handschoenen
• lepel

Wat te doen:

1. Vet de zijkanten en bodems van een grote muffinbak in met een kleine hoeveelheid amandelolie.
2. Doe het citroenzuur en het natriumbicarbonaat in een grote kom. Meng de ingrediënten goed door elkaar om het basismengsel te vormen.
3. Schep ongeveer een half kopje van dit mengsel uit en doe het in een andere kom. Dit maakt ongeveer een of twee bath bombs (afhankelijk van de grootte van de gaten in je muffinbakje). Je kunt ook oude plastic bakjes of iets anders gebruiken dat een vorm behoudt.
4. Voeg de bloemblaadjes of body glitter toe aan het basismengsel.
5. Meng in de kleine glazen pot 6 druppels van je geurolie, 5 theelepels zoete amandelolie en ongeveer 10 druppels kleurstof.
6. Giet geleidelijk het oliemengsel in de halve kop van het basismengsel. Terwijl u rubberen handschoenen draagt, mengt u alles snel door elkaar. Het mengsel is klaar als het samen in je handen blijft zonder te veel af te brokkelen.
7. Schep het mengsel in de muffinbak. Druk het stevig naar beneden.
8. Je kunt de rest van het mengsel gebruiken met andere soorten geurolie of kleurstof om meer bath bombs te maken.
9. Laat de bommen een paar dagen in de bak staan.
10. Werk je bath bombs voorzichtig op om ze uit de mallen te halen.
11. Voer een bad, spring erin en laat een bom vallen. Bekijk het fizzzzzz!

Wat is er gaande?

Als de badbom oplost in water, ontstaat er een chemische reactie tussen het citroenzuur en het natriumbicarbonaat. Het resultaat heet natriumcitraat. Tijdens de reactie komt kooldioxide vrij. Dit veroorzaakt het ‘bruisen’ dat je ziet, vergelijkbaar met dat in koolzuurhoudend water.
Bij deze reactie komt de zoete amandelolie vrij. Het vormt een dun laagje op je huid dat kan helpen om het te hydrateren. De lavendelolie is voor geur.

Homechemistry sorbet

Volg deze Home chemistry instructies om een zuur-base-reactie in uw mond te creëren!

Je zal nodig hebben:

Om deze activiteit te doen heb je nodig:
• poedersuiker
• citroenzuur
• natriumbicarbonaat
• gearomatiseerde gelei-kristallen
• theelepel
• dessert lepel
• kleine mengkom
• kleine tas met kliksluiting.

Wat te doen:

Om sorbet te maken, moet je:
1. Voeg 1 afgestreken theelepel citroenzuurkristallen toe aan de kom
2. Voeg 1 afgestreken theelepel natriumbicarbonaat toe aan de kom
3. Voeg nu 3 volle eetlepels poedersuiker toe
4. voeg minstens 2 afgestreken dessertlepels gelei-kristallen toe (of meer naar smaak)
5. plaats een kleine hoeveelheid, ongeveer een halve theelepel op uw tong
6. Na het proeven kan het nodig zijn om de ingrediënten te variëren. Als het te bitter is, voeg dan meer suiker toe, als er niet genoeg bruis is, moet je misschien bicarbonaatsoda of citroenzuur toevoegen. Zorg ervoor dat u slechts in kleine hoeveelheden toevoegt, onthoud dat u altijd meer kunt toevoegen, maar het is erg moeilijk om wat te verwijderen.

Wat is er gaande?

U heeft zojuist een zuur-base-reactie in uw mond veroorzaakt. Wanneer je een zuur (in deze activiteit het citroenzuur) en een alkaline (het bicarbonaat soda) combineert met speeksel, vermengen ze zich om een gas te creëren in de vorm van heel veel kleine belletjes.
Dit wordt een op zuur gebaseerde reactie genoemd en het is wat sorbet zijn bruisend maakt. U voelt eigenlijk het gevoel van koolzuurbelletjes op uw tong. Dit zijn dezelfde bubbels die in koolzuurhoudende dranken zitten.
De poedersuiker is nodig om zoetheid toe te voegen, aangezien citroenzuur en natriumbicarbonaat vrij zuur zijn. Citroenzuur is een van de zuren die in citroenen, sinaasappels en limoenen voorkomen. Daarom worden ze ‘citroenfruit’ genoemd.
Het andere zuur in citroenen en ander citroenfruit wordt ascorbinezuur genoemd. Dit is algemeen bekend als vitamine C. De geleikristallen voegen gewoon smaak toe.

Homechemistry Rubberen ei

Volg deze Home chemistry instructies om een ei te laten stuiteren terwijl je leert over chemische reacties.

Je zal nodig hebben:

Uitrusting die nodig is voor deze activiteit omvat:
• hardgekookt ei, met schaal erop
• glas azijn.

Wat te doen:

Om uw eieren te laten stuiteren, moet u:
1. Doe het ei in de azijn – er zouden zich belletjes op het ei moeten vormen.
2. Laat het ei minimaal een dag met rust. Je zou een prachtig uitschot moeten zien.
3. Haal het ei uit de azijn en spoel het met water. De schaal zal wegwrijven.
4. Geef het ei een por met je vinger en knijp er zachtjes in.

Wat is er gaande?

Azijn, of verdund azijnzuur, ‘eet’ het calciumcarbonaat in de eischaal op, waarbij het binnenmembraan of de schil van het ei achterblijft. Omdat het calciumcarbonaat ervoor zorgt dat de schaal hard wordt, voelt het met azijn doordrenkte ei zacht en rubberachtig aan.
Wanneer calciumcarbonaat (de eierschaal) en azijnzuur (de azijn) zich combineren, vindt een chemische reactie plaats en komt kooldioxidegas vrij. Daarom zie je de bubbels.
De chemische reactie duurt ongeveer een dag totdat al het calciumcarbonaat in het ei is opgebruikt. Calciumcarbonaat zit in eierschalen, schelpen, kalksteen en vele andere materialen.
Laten we de chemische reactie eens nader bekijken. De formule van calciumcarbonaat is CaCO3 en azijnzuur is CH2COOH.
De reactie is dus: CaCO3 + CH2COOH -> Ca2 + (in de vorm van een zout) + H2O + 2CO2.
De calciumionen (Ca2 +) drijven vrij in de oplossing. Ionen zijn atomen of moleculen die een elektrische lading hebben door het verlies of de versterking van elektronen.

Toepassingen:

Kalksteen is een sedimentair gesteente dat grotendeels is gemaakt van calciumcarbonaat. Het is gewoonlijk wit, maar kan gekleurd zijn door onzuiverheden; ijzeroxide maakt het bruin, geel of rood en koolstof maakt het blauw, zwart of grijs. De textuur varieert van grof tot fijn.
De meeste kalkstenen worden gedurende duizenden jaren gevormd uit de skeletten van ongewervelde zeedieren. Onder de belangrijke soorten kalksteen zijn mergel, krijt, ooliet, travertijn, dolomiet en marmer.
Zure regen veroorzaakt reacties zoals die bij deze activiteit. Eén soort zure regen kan komen van luchtvervuiling die wordt veroorzaakt door verbranding van brandstoffen met zwavelatomen, die bij verbranding zwaveldioxidegas produceren.
Wanneer het zwaveldioxide zich mengt met regen, verandert het in zwak zwavelzuur. Als de zure regen de kalksteen raakt, valt deze langzaam uit elkaar, zoals de eierschaal deed. Mensen gebruiken kalksteen in gebouwen en standbeelden.
Dit is de reden waarom gebouwen en standbeelden na verloop van tijd worden beschadigd door zure regen.
Als je kleine steenmonsters verzamelt en ze in azijn laat vallen, kun je bellen zien verschijnen, net als op het ei. De aanwezigheid van bellen geeft aan dat calciumcarbonaat in het monster aanwezig kan zijn.
Calciumcarbonaat reageert met zuren om koolstofdioxidegas te produceren, dat we waarnemen als bellen. Dit wordt de ‘zuurtest’ genoemd. De ‘zuurtest’ is een van de vele tests die geologen gebruiken om de identiteit van een rotsmonster te bepalen.

Homechemistry Kristallen

Je zal nodig hebben:

• Suiker
• Zout
• Bi-carb frisdrank
• Warm water
• 3 oogdruppelaars
• 3 lepels
• 3 plastic bakjes of kommen
• Maatbeker
• 3 kleine plastic bekers
• Markeerstift

Wat te doen:

1. Label de containers ‘suiker’, ‘zout’ en ‘bi-carb’.
2. Giet een half kopje warm water in het bakje met het opschrift ‘suiker’.
3. Voeg een lepel suiker aan het water toe en roer tot het is opgelost. Blijf suiker toevoegen tot er niets meer oplost.
4. Herhaal stap 2 en 3, maar met zout in plaats van suiker.
5. Herhaal nogmaals stap 2 en 3, maar deze keer met bi-carb soda in plaats van suiker of zout.
6. Label de kleine plastic bekers ‘suiker’, ‘zout’ en ‘bi-carb’.
7. Gebruik afzonderlijke oogdruppelaars om een paar druppels van elke containeroplossing in de bijpassende beker te doen.
8. Zet de kopjes op een warme, zonnige plaats en laat ze staan tot het vocht is verdampt. Wat zie je?
Je kunt deze activiteit ook met andere kristallijne stoffen proberen.

Wat is er gaande?

Wanneer een vaste stof (of ‘opgeloste stof’) wordt opgelost in het water totdat deze niet meer oplost, is de oplossing ‘verzadigd’. De hoeveelheid stof die in water oplost, neemt toe met de temperatuur. Omdat de oplossing weer afkoelt tot kamertemperatuur, zit er nu meer opgeloste stof in het water dan normaal het geval zou zijn – de oplossing is ‘oververzadigd’.
Terwijl het water verdampt, slaat de opgeloste stof uit de oplossing neer in de vorm van kristallen. Dit is een voorbeeld van kristallisatie. U zult zien dat elk neerslag enigszins verschillende kristallen vormt: ze kunnen verschillen in grootte en vorm. De grootte en vorm van een kristal is afhankelijk van een aantal factoren, waaronder chemische formule, temperatuur en druk. Over het algemeen zijn kristallen die zich langzaam vormen meestal groter dan kristallen die zich snel vormen.

Homechemistry Slijm

Je zal nodig hebben:

• Maïzena
• Kleurstof
• Kleine mengkom
• Plastic lepel
• Water

Wat te doen:

1. Giet wat maizena in een mengkom.
2. Roer kleine hoeveelheden water erdoor tot de maizena een erg dikke pasta is geworden.
3. Om het slijm de kleur van uw keuze te maken, roert u ongeveer vijf druppels kleurstof grondig door het mengsel.
4. Roer je slijm ECHT langzaam. Dit zou niet moeilijk moeten zijn.
5. Roer je slijm ECHT snel. Dit zou bijna onmogelijk moeten zijn.
6. Sla nu je slijm ECHT hard en snel. Het zou moeten aanvoelen alsof je een solide slag slaat.
U kunt uw maïzena en watermengsel een aantal dagen afgedekt in de koelkast bewaren. Als de maizena bezinkt, moet je het roeren om het weer goed te laten werken.

Wat is er gaande?

Alles dat stroomt, wordt een vloeistof genoemd. Dit betekent dat zowel gassen als vloeistoffen vloeistoffen zijn.
Vloeistoffen zoals water die gemakkelijk stromen, zouden een lage viscositeit hebben, terwijl vloeistoffen zoals koude honing die niet zo gemakkelijk stromen, een hoge viscositeit hebben. Maïsmeelslijm is een speciaal soort vloeistof dat niet voldoet aan de gebruikelijke regels voor vloeibaar gedrag. Wanneer er druk op slijm wordt uitgeoefend, neemt de viscositeit ervan toe en wordt het maïzena-slijm dikker.
Op een gegeven moment lijkt slijm zijn stroom te verliezen en zich als een vaste stof te gedragen. Maïsmeelslijm is een voorbeeld van een afschuifverdikkende vloeistof. Het tegenovergestelde gebeurt bij afschuifverdunnende vloeistoffen; ze worden dunner als je ze roert of schudt. Als tandpasta bijvoorbeeld op een tandenborstel zit, is deze behoorlijk dik, dus je kunt de tandenborstel ondersteboven draaien en de tandpasta valt er niet af. Maar als het zo dik was toen je het uit de buis probeerde te persen, kun je het op geen enkele manier aan. Gelukkig wordt tandpasta dunner als je hem uit de tube knijpt.

Andere afschuifverdunnende vloeistoffen zijn onder meer:
• bloed
• verf
• balpeninkt
• nagellak.

Hoewel er veel afschuifverdunnende en afschuifverdikkende vloeistoffen zijn, heeft niemand echt een goed idee waarom ze zich zo gedragen.De interacties tussen atomen in de vloeistoffen zijn zo ingewikkeld dat zelfs de krachtigste supercomputers ter wereld niet kunnen modelleren wat er gebeurt. Dit kan een reëel probleem zijn voor mensen die machines ontwerpen die gebruik maken van afschuifverdunnende vloeistoffen, omdat het moeilijk is om er zeker van te zijn of ze zullen werken.

Homechemistry Snot

Je zal nodig hebben:

• 1 eetlepel niet-gearomatiseerde gelatine (uit supermarkten)
• ½ kopje golden syrup of glucose
• 1 eetlepel zout
• Heet water
• Kleurstof
• Hittebestendige kom

Wat te doen:

1. Doe de gelatine en het zout in je kom.
2. Voeg ½ kopje siroop toe.
3. Voeg ½ kopje heet water toe. Dit is het moment om kleurstof toe te voegen als je icky groen of geel gekleurd snot wilt.
4. Meng alles door elkaar en laat het 30 minuten afkoelen in de koelkast.
5. Haal een vork door het snotterige mengsel om te zien hoe het eruit ziet. Uw slijm wordt dikker en dikker naarmate het afkoelt, als het te dik is, kunt u meer water toevoegen.

Wat is er gaande?

Je hebt zojuist een realistisch model gemaakt van je eigen snot. Slijm is samengesteld uit water, epitheliale (oppervlakte) cellen, dode leukocyten (witte bloedcellen), mucines (grote eiwitten) en anorganische zouten. Je zelfgemaakte slijm bevat water, zout en eiwitten (gelatine is dierlijke eiwitten, meestal gemaakt van runder- of varkenshuid en hoeven), bijna net als echt slijm.
De gelatine lost op in heet water en vormt een dikke oplossing, maar is onoplosbaar (lost niet op) in koud water. Bij afkoeling zwellen de deeltjes om geleiachtige klodder te maken.

Toepassingen:

Slijm speelt een belangrijke rol in uw lichaam. In je neus houdt het stof en al het andere ongewenst in de lucht vast. Slijm droogt rond deeltjes die uitharden en dit betekent dat het snel uit je lichaam kan verdwijnen als je je neus snuit.
Het is je slijmvlies dat snot maakt, en dit bekleedt de binnenkant van je neus en luchtwegen. De buitenste cellen van dit membraan produceren de dikke slijmvloeistof. Je denkt misschien dat slijm alleen in je neus zit, maar wist je dat je het ook in je mond, longen, maag en darmen aantreft! Wanneer u verkouden wordt, een infectie in uw bovenste luchtwegen, produceert uw lichaam veel meer slijm dan normaal om afvalmateriaal af te voeren. Als u ziek bent, kan uw slijm van kleur veranderen in geel of groen vanwege opgesloten bacteriën, virusdeeltjes en witte bloedcellen – de oorzaken van uw lichaam tegen de virale of bacteriële infectie.